Partneralimentatie

Als partners gaan scheiden, kan het zijn dat een van de twee behoefte heeft aan een alimentatie. Als de een niet in staat is om zelf met inkomen in het eigen levensonderhoud te voorzien, mag er een partneralimentatie gevraagd worden van de ander.

Wat is partneralimentatie?

Partneralimentatie is een maandelijkse bijdrage van de ene ex-partner aan de ander. Het is een bijdrage in de kosten van levensonderhoud. De behoefte wordt beoordeeld op basis van de welstand tijdens het huwelijk, namelijk aan de hand van het gezamenlijk besteedbaar inkomen. Als een ex-partner niet zelf (geheel) in deze behoefte kan voorzien, kan er een (aanvullende) alimentatie gevraagd worden. Dat kan bijvoorbeeld voor de hand liggen als er een ongelijkwaardige taakverdeling is geweest, waarbij de één meer inkomen heeft dan de ander. Partneralimentatie wordt alleen vastgesteld als er voldoende ruimte is bij de alimentatieplichtige om te betalen. Wij maken een berekening om te zien of er sprake is van draagkrachtruimte voor partneralimentatie.

Alimentatienormen

Net als voor de kinderalimentatie, geldt bij het vaststellen van partneralimentatie dat de zogeheten TREMA-normen maatgevend zijn. Die TREMA-normen zijn richtlijnen die ook door rechters worden gehanteerd. In de wet staan termijnen, gedurende welke er een partneralimentatieplicht bestaat. Als er een convenant wordt gemaakt met een partneralimentatie, wil dat niet zeggen dat dat bedrag ook gedurende die hele termijn moet worden betaald. Tijdens de mediation of overlegscheiding wordt besproken wat jullie van elkaar mogen verwachten en wat de gerechtigde zelf kan verdienen. In sommige gevallen is afkoop van de alimentatie een goede oplossing. Ook daar kunnen wij in adviseren en begeleiden. In onderling overleg mag je afwijken van de wettelijke bepalingen en kun je ook afspreken dat de partneralimentatie nihil zal zijn. Daar moet je het dan wel samen over eens zijn.